Καλημέρα σας!
Τι κάνετε;;
Δευτέρα σήμερα και μάλιστα μουντή και συννεφιασμένη!
Εδώ και μέρες τριγυρνάει μία σκέψη στο μυαλό μου..
Θέλω να σας προσκαλέσω σε ένα παιχνιδάκι,αν δεν έχετε αντίρρηση...
Σκέφτηκα να μας δείξει ο καθένας ποια ήταν η πρώτη του δημιουργία..
Πώς ξεκίνησε και τελικά κόλλησε!
Να σας πω για τα δικά μου πρώτα..
Πάντα ήμουν ένα ανήσυχο πνεύμα,που ήθελε να καταπιάνεται με το οτιδήποτε.
Από μικρή ζωγράφιζα(ταλέντο που κληρονόμησα από τον μπαμπά),
έραβα(κόλλησα από τη μαμά),
κεντούσα(δε θυμάμαι πώς κόλλησα-πάντως το βαρέθηκα γρήγορα),
έκανα βιτρώ(μεγάααααλο κόλλημα)
και γενικότερα τρύπωνα σε κάθε είδους χειροποίητη εργασία!!
Για κάποια χρόνια μετά το λύκειο,τις πανελλήνιες και το πανεπιστήμιο,το καλλιτεχνικό μου πνεύμα το είχε πάρει ο ύπνος...Πολύ κρίμα πράγματι!!
Έπειτα,ξεκίνησα τη δουλειά και περιορίστηκα στις χειροτεχνίες που απαιτούσε το σχολείο!
Και ξαφνικά.....
....μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα του 2010 που σκεφτόμουν τι δώρο να κάνω στα παιδάκια μου για το κλείσιμο της χρονιάς,μου ήρθε στο μυαλό ένα υλικό που κάπου,κάπως ,κάποτε είχε πέσει στα χέρια μου!!Πηλός!!Ω,ναι!Αυτό ήταν!
Φραουλίτσες και καρπουζάκια για τα κορίτσια και ψαράκια μπρελόκ για τα αγόρια!
Ιδού!
Έτσι ξεκίνησαν όλα!!
Τι λέτε;;Θα μας δείξετε κι εσείς;;
Πολύ θα χαρώ να διαβάσω και τη δική σας μικρή ή μεγάλη ιστορία!!
Ετοιμάζω giveaway!Ξεπέρασα τους 100 και δεν ξέρετε πόσο χαίρομαι!!
Θα υπάρξει σύντομα σχετική ανάρτηση!
Σας φιλώ!!
Γειά χαρά Ειρήνη!! Το θέμα που θέτεις είναι πολύ ενδιαφέρον, και θα μας κάνει να θυμηθούμε την αρχή!!! Να σας πω τη δική μου!!!
ReplyDeleteΤην περασμένη άνοιξη, ανακάλυψα ένα χαντράδικο, και περνώντας εκεί πολύύύύ χρόνο, έφτιαξα το πρώτο μου ζευγάρι σκουλαρίκια, που είχαν ένα μεταλλικό έτοιμο λουλούδι, γυάλινες χάντρες και νήμα!!!!! Σιγά σιγά, άρχισα να κάνω σκουλαρίκια και κολιέ για δώρα στις φίλες μου,που τους είχαν αρέσει αυτά που φορούσα εγώ!!! Και κάποιο πρωινό τπυ καλοκαιριού, βρήκα στο ιντερνετ τα περουβιανά σκουλαρίκια!!!!! Βρήκα βίντεο για το πως γίνονται και το δοκίμασα!!! Οι φίλες μου τρελάθηκαν και άρχισαν να μου κάνουν παραγγελίες!!!Μετά ήρθαν οι ημιπολύτιμοι λίθοι....Σκουλαρίκια, βραχιόλια με νήμα και σύρμα.. Και το χειμώνα ήρθε και ο πηλός!!!!
Αυτή είναι η δική μου ιστορία!!!
Για να ακούσω και τις υπόλοιπες!!!
Τέλεια Ιωάννα μου!!Κάνε μία ανάρτηση και δείξε μας το πρώτο ζευγάρι σκουλαρίκια!!
ReplyDeleteΦιλάκια!!
ωραία ιδέα Ειρήνη! η επόμενή μου ανάρτηση θα είναι σχετική!
ReplyDeleteΌσο για τους αναγνώστες, γρήγορα και 200 και ακόμη παραπάνω! Με τις υπέροχες δημιουργίες δε θα αργήσουν και πολύ...
Ξέρεις Ευαγγελία μου μ'αρέσει πάρα πολύ να βλέπω την εξέλιξη γενικότερα...Οπότε ευκαιρία να κάνουμε μία ανασκόπηση στη γειτονιά μας και να δούμε από που ξεκινήσαμε και πού έχουμε φτάσει!!!
ReplyDeleteΣ'ευχαριστώ πολύ!!Φιλιά!
πω..πω!τι μου θυμισες τωρα!!ωραια ιδεα να θυμηθουμε απο που ξεκινησαμε!
ReplyDeleteνα σε ρωτησω κατι ασχετο,εισαι δασκαλα;;
Ναι Ευδοκία μου!Απ'ό,τι έχω δει κι εσύ!Είμαστε καλλιτεχνικές φύσεις εμείς οι εκπαιδευτικοί,τρομάρα μας!!χαχα!
ReplyDeleteΠολύ όμορφη αρχή... Αν θα μπορούσες να την πεις αρχή...
ReplyDeleteΚι εγώ από πάντα κάτι έφτιαχνα, γιατί και οι γονείς μου πάντα κάτι θα έφτιαχναν... Από πολύ μικρή είχα εγκυκλοπαίδειες χειροτεχνίας, σκάλιζα στα μπαούλα με τα ρετάλια και τις κλωστές. στις εργαλειοθήκες του μπαμπά μου. Ξεφύλλιζα περιοδικά χειροτεχνίας και διάφορα.
Απλά κι εγώ φέτος για πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με άλλα υλικά όπως ο πηλός, ο στόκος, τα ξύλα κτλ. Είναι η πρώτη φορά που περνάω τον ελευθερο μου χρόνο στα σιδεράδικα...
Χαχα!Κωνσταντίνα!!Αυτό θα πει αξιοποιώ τον ελεύθερο χρόνο μου,γνωρίζω καινούρια πράγματα!!
ReplyDeleteΚαι γιατί όχι και σιδεράδικα;;;
Φιλιά!
Τέλεια ιδέα Ειρήνη μου! Ήταν κάτι που είχε περάσει και από το δικό μου μυαλό αλλά δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες νομίζω.. Μπορώ να κοιτάξω όμως! Πάντως την επάνοδο μου (μετά από 2 χρόνια αδράνειας, για τους ίδιους λόγους με σένα)τη ζείτε μέρα με τη μέρα! Ανάρτηση με ανάρτηση!! Χαχα! Επίσης δεν ήταν και πολύ καλός ο λόγος που είχα αυτή την ιδέα, μιας και στο σχολείο είχα κερδίσει χρονιά και έχω μία πολύ άσχημη ανάμνηση σε ένα μάθημα των καλλιτεχνικών... Τώρα όμως...! :) Είμαι καλή μαθήτρια κυρία;;;
ReplyDeleteΕιρηνάκι μου πολύ ωραία η ιδέα σου! Πολυ θα μου άρεσε αυτό το παιχνιδάκι...! Η επόμενη μου ανάρτηση θα το αναφέρει!! Φιλιά!
ReplyDeleteYπέροχη ιδέα Ειρήνη!!!! Θα κάνω κι εγώ σχετική ανάρτηση σύντομα!!!
ReplyDeleteΕιρήνη μου τέλειο το παιχνιδάκι!
ReplyDeleteΜάλλον σε ανάρτηση...Δηλαδή απο την αρχή ήταν ο πηλός στα χέρια σου?!...ε βέβαια μια γλυκιά κοπελίτσα θα έφτιαχνε γλυκά πραγματάκια!!!
Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!!!
Φιλάκια!!!!!!!
Αχ!λΕλενάκι μου όταν μας βάζουν σε καλούπια δε γίνεται να έχουμε ευχάριστες αναμνήσεις!!Κι εγώ είχα κερδίσει χρονιά,πάντα η πιο μικρούλα ήμουν!!Αλλά τώρα μου βγήκε σε καλό!!Καλά το ρωτάς;;ΑΡΙΣΤΑ!!
ReplyDeleteΡούλα μου περιμένω να δω πώς ξεκίνησε τη δημιουργία μια σούπερ μαμά σαν εσένα!!
Μαράκι,από σένα τι να περιμένω να δω;;;Κάτι απίστευτο θα ήταν ακόμα και το πρώτο σου δημιούργημα!!
Ελενάκι μου είπαμε:πηλός ο αγαπημένος!!!
Σας φιλώ όλες!!
Καταπληκτική ιδέα!!! Θα βάλλω και την αδερφή μου να μου φωτογραφίσει και να μου στείλει τα πρώτα μου εργόχειρα γιατί φυσικά είναι αδύνατο να το κάνω εγώ λόγω απόστασης! Δεν είναι καλή ιδέα να βάλλεις μία συγκεκριμένη ημερομηνία και να το κάνουμε όλες μαζί;;;
ReplyDeleteΚορίτσια επειδή δε θέλω να πιέσω κανέναν προς Θεού,το άφησα ελεύθερο να κάνετε τις αναρτήσεις όποτε θέλετε!!Εγώ θα σας παρακολουθώ!! :))
ReplyDeleteΑχ τι ωραία ιδέα Ειρήνη μου! Κι εγώ κι εγώ θα δείξω το πρώτο μου! Προσεχώς! Τα δικά σου, είναι αξιολάτρευτα!
ReplyDeleteΚαλό βράδυ!
Σ'ευχαριστώ Νάντια μου!Περιμένω να δω...
ReplyDeleteΦιλιά!
Τέλεια ιδέα!!
ReplyDeleteεγώ πρέπει να βγάλω φωτογραφίες , και να πέσει και ξεσκόνισμα^^
Καλή εβδομάδα!
Περιμένω Chrisάκι μου!
ReplyDeleteΤέλεια ιδέα,μονο που τα θυμάμαι συγκινούμαι!Θα ετοιμάσω ανάρτηση!Ειρήνη τυχερά τα παιδάκια που σε έχουν δασκάλα!
ReplyDeleteΣ'ευχαριστώ πολύ!!
ReplyDeleteχμμμ! με γυρνας πισω και σκεφτομαι σκεφτομαι!θα το θυμηθω κατι θυμαμαι!!!παω να δω αν το εχω κρατησει γιατι θυμαμαι που το κοιτουσα στο τελευταιο ξεκαθαρισμα αλλα την συνεχεια δεν την ενθυμουμαι...
ReplyDeleteΕύχομαι να υπάρχει για να δούμε κι εμείς το ξεκίνημά σου!!
ReplyDeleteΚαλημέρα Ειρήνη, καλό μήνα και καλώς σε βρίσκω! Πολύ ωραία η ιδέα σου να πούμε την δική μας ιστορία, από πού και πως ξεκινήσαμε!
ReplyDeleteΚΑΛΗΜΕΡΑ!!
ReplyDeleteΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΙΔΕΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΜΕ ΠΟΛΥ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ!!
ΣΕ ΦΙΛΩ!!
Εγώ πάντως δεν κρατιόμουνα το έκανα!!! Εγραψα για την...αρχή μου!!!! Σε περιμένω να τη διαβάσεις! Μου άρεσε πολύ η ιδέα σου!
ReplyDeleteΦιλάκια και καλό μήνα!!!
Καλό μήνα Ειρηνάκι! Η δημιουργία υπάρχει μέσα μας και αν θέλουμε την ξυπνάμε ή όχι!Εσύ πάντως έκανες εκπληκτική δουλειά....από την αρχή!
ReplyDeleteΥπέροχη ιδέα Ειρήνη! Μας γυρίζεις πίσω στο χρόνο... Εύχομαι καλό μήνα με χαμόγελα και θετική ενέργεια!
ReplyDeleteΚαλημέρα σας κορίτσια και καλό μήνα σε όλες!!
ReplyDeleteΣας ευχαριστώ πολύ για τα θετικά σας σχόλια!! :)
Σας φιλώ!
pws 9a parw meros sto diagwnismo????
ReplyDeleteΚαλησπέρα!Δήλωσε συμμετοχή κάνοντας σχόλιο στη σχετική ανάρτηση.Βάλε και την ηλεκτρονική σου διεύθυνση για να μπορώ να σε βρω. :)
ReplyDeleteΚαλό μήνα Ειρήνη ! Υπέροχη ιδέα! Να βρω και εγώ το πρώτο μου αν είμαι τυχερή!
ReplyDeleteΕύχομαι να το έχεις για να γνωρίσουμε και τη δική σου διαδρομή!! :)
ReplyDeleteΠολύ ενδιαφέρουσα η ανάρτησή σου..."Πώς ξεκίνησαν όλα"...
ReplyDeleteΕύχομαι καλές δημιουργίες, μου αρέσουν πολύ όσα φτιάχνεις (και είσαι και συνάδελφος!)
Καλή συνέχεια :)
Ωραιο το παιχνιδακι....με γυρισε αρκετα πισω στο χρονο..απο τις πρωτες μου δημιουργιες ηταν διαφορετικα ρουχαλακια για τη Μπαρμπι που ειχα τοτε με τη καθοδηγηση της κυριας που με κραταγε..Υπεροχο συναισθημα...ειχα ρουχαλακια για την κουκλα μου που δεν ειχε καμια αλλη συμμαθητρια μου..:-))
ReplyDeleteΚι απο κει και μετα συνεχισα με οτιδηποτε μπορουσα να πιασω σα χερια μου και να το μεταμορφωσω..:-))
Κατερινάκι σου έχω κάτι...κάνω ανάρτηση!!!Έλα και θα δεις!!
ReplyDeleteειδα ειδα και ακομα χασκογελαω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:Ρ
ReplyDelete